Εκτιμάται ότι ένας στους τρεις ανθρώπους στις αναπτυσσόμενες χώρες δεν μπορεί να έχει πρόσβαση σε βασικά φάρμακα σε τακτική βάση. Ακόμη και σε χώρες που θεωρούνται ανεπτυγμένες, οι ασθενείς που πρέπει να πληρώνουν για ιατρική περίθαλψη από το εισόδημά τους, συχνά δυσκολεύονται να βρουν ή να πληρώσουν την υγειονομική περίθαλψη και τα φάρμακα που χρειάζονται. Τα γεωγραφικά όρια εμποδίζουν τους απομακρυσμένους πληθυσμούς, οι υποβαθμισμένες υποδομές υγειονομικής περίθαλψης περιορίζουν τις αξιόπιστες διαγνώσεις και οι ακριβείς ιατρικές γνώσεις περιορίζονται σε μικρό αριθμό ειδικών. Αυτά τα εμπόδια καθιστούν δύσκολη την παροχή θεραπείας σε όσους έχουν σοβαρή ανάγκη.
Αν και οι βελτιώσεις στη φροντίδα, οι καινοτομίες στην κλινική έρευνα και η δημιουργία νέων φαρμάκων συνεχίζουν να εξελίσσονται, η πρόσβαση σε αυτές τις εξελίξεις παραμένει μια βασική πρόκληση για την υγεία πολλών ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.